Ciri-ciri

Ciri-ciri yang mempengaruhi sempadan maritim termasuk pulau dan dasar laut tenggelam di pentas benua.[2]

Proses persempadanan di lautan merangkumi pemanjangan semula jadi ciri geologi dan wilayah terpencil. Proses mewujudkan sempadan "kedudukan" merangkumi perbezaan antara kontroversi yang diselesaikan sebelum ini serta yang belum diselesaikan.[6]

Sempadan

Had sempadan maritim dinyatakan dalam poligaris dan dalam lapisan poligon kedaulatan dan kawalan,[7] dikira daripada pengisytiharan garis dasar. Syarat-syarat di mana sesebuah negara boleh menetapkan garis dasar tersebut diterangkan dalam Konvensyen Undang-undang Laut Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNCLOS). Garis pangkal sesebuah negara boleh menjadi garis air rendah, garis dasar lurus (garisan yang merangkumi teluk, muara, perairan pedalaman,...) atau gabungan kedua-duanya.[1]

Pengelasan

Ruang maritim boleh dibahagikan kepada kumpulan berikut berdasarkan status undang-undangnya:

• Ruang maritim di bawah kedaulatan dan kuasa (kuasa pemerintah) negara pantai: perairan dalam, laut wilayah, dan perairan kepulauan,
• Ruang maritim dengan rejim undang-undang campuran, yang terletak di bawah kedua-dua bidang kuasa negara pantai dan di bawah undang-undang antarabangsa: zon bersebelahan, pelantar benua dan zon ekonomi eksklusif, dan
• Ruang maritim yang boleh digunakan oleh semua negara (termasuk aratk eliling) pada asas yang sama: laut lepas.

Walaupun banyak ruang maritim boleh diklasifikasikan sebagai milik kumpulan yang sama, ini tidak membayangkan bahawa mereka semua mempunyai rejim undang-undang yang sama. Selat dan terusan antarabangsa mempunyai status undang-undang tersendiri juga.[8]

Zon

Zon sempadan maritim dinyatakan dalam had sepusat di sekeliling pantai dan garis pangkal ciri.[1]

• Perairan pedalaman — zon di dalam garis dasar.
• Laut wilayah — zon memanjang 12 nm daripada garis dasar.[2]
• Zon bersebelahan — kawasan memanjang 24 nm daripada garis dasar.[2]
• Zon Ekonomi Eksklusif — kawasan seluas 200 nm. daripada garis dasar kecuali apabila ruang antara dua negara kurang daripada 400 nm.[2]

Dalam kes zon bertindih, sempadan dianggap mematuhi prinsip jarak sama atau ia diterangkan secara khusus dalam apa-apa perjanjian pelbagai hala.[1]